حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: دیروز دونالد ترامپ در گفت‌وگو با مجله آمریکایی تایم گفت: «فکر می‌کنم ما با ایران به توافق خواهیم رسید» و در ادامه اظهار داشت: «البته اگر نتوانیم به توافق برسیم، من ممکن است با میل خود وارد جنگ شوم»!
این روزها و در حالی که مذاکرات غیرمستقیم ایران با آمریکا در جریان است و امروز قرار است سومین دور مذاکرات در عمان برگزار شود، تهدیدهای مورد اشاره را نمی‌توان و نباید نادیده گرفته و از کنار آن به آسانی عبور کرد.
اظهارات دیروز ترامپ این پرسش را پیش می‌کشد که مگر آمریکا از توافق با ایران چه می‌خواهد که از نقطه مقابل توافق، یعنی عدم توافق با عنوان جنگ و حمله نظامی یاد می‌کند؟! توافق طرفین درباره صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران (که می‌دانند هست) در مقابل لغو تحریم‌ها به لحاظ اهمیت، در حد و اندازه‌ای نیست که نقطه مقابل آن حمله نظامی باشد! بنابراین باید دید در این فرمول کدام «فاکتور» جا افتاده است که روند مذاکرات با آنچه مقامات آمریکایی اعلام می‌کنند، همخوانی ندارد!
نگاهی گذرا به نزدیک به ۱۰۰ روزی که از ریاست جمهوری ترامپ می‌گذرد به وضوح نشان می‌دهد بارزترین ویژگی ترامپ، اعتیاد او به «لاف‌های گزاف» است و به گوسفندی شبیه است که «ماسک گرگ» بر چهره زده است!
آمریکا اگر در لاف گزاف خود برای حمله نظامی به ایران کمترین احتمال موفقیتی داشت، لحظه‌ای درنگ نمی‌کرد و بارها نشان داده است که به هیچ ضابطه قانونی، ملاحظات حقوقی و انسانی و... پایبند نیست. آنچه در این میان مانع آمریکاست، اقتدار مثال‌زدنی جمهوری اسلامی است که طی چهل و چند سال گذشته به وضوح نشان داده شده است.
و دقیقاً به همین علت است که اهداف خود را از طریق مذاکره دنبال می‌کند.
