انتخاب: محسن موسوی خوانساری، کارشناس آب می گوید در دولت از روزیکه سیاست انتقال آب به کنار صنایع پیاده شد و قرار شد آب را کنار معادن و صنایع بیاروند، فروپاشی خاک و هوای ایران آغاز شد. با وجود هزینه‌های گزاف در حال انتقال آب هستند. در منطقه‌ی کویری که چالش‌های فرونشست و هوایی وجود دارد، استقرار جدید صنایع با امید آب انتقالی کار درستی نیست. این صنایع انتقالی نیز بعد از ۱۵ سال فرسوده می‌شود.
موسوی خوانساری درباره نقش صنایع در بحران آب گفت: صنایع به دو دسته‌ی آب بر و کم آب تقسیم‌بندی می‌شوند. نساجی و الکترونیک خیلی کم آب می‌خواهند و استقرار آنها در هر نقطه مشکلی ندارد. در مقابل صنایعی مانند پتروشیمی‌ها و ذوب آهن برای خنک کنندگی خودشان نیاز به آب زیادی دارند. هر تن آهن بیست متر مکعب آب مصرف می‌کند. اصولاً صنایع این چنینی مانند ذوب آهن و سرامیک که در یزد و حاشیه اصفهان خیلی هستند، استقرار مجددشان توصیه نمی‌شود. در مقابل مشاهده می‌کنیم که معاون اول رئیس جمهور یک کارخانه‌ی آهن را در نیشابور با وجود فرونشست‌های عظیم افتتاح کرد. مکرراً در ده سال اخیر همه اخطار دادند که در یزد و مشهد و نیشابور این صنایع آب بر را مستقر نکنید. صنایع آب بر برای استقرار جدید باید در حاشیه سواحل شکل بگیرد.
او افزود: در دولت آقای روحانی گفته شد که تصمیم دارند آب را کنار صنایع بیاورند که استراتژی بسیار اشتباهی بود. از روزیکه چنین سیاستی پیاده شد و قرار شد آب را کنار معادن و صنایع بیاروند، فروپاشی خاک و هوای ایران آغاز شد. با وجود هزینه‌های گزاف در حال انتقال آب هستند. در منطقه‌ی کویری که چالش‌های فرونشست و هوایی وجود دارد، استقرار جدید صنایع با امید آب انتقالی کار درستی نیست. این صنایع انتقالی نیز بعد از ۱۵ سال فرسوده می‌شود.
وی در رابطه با تلفات آب در مسیر انتقال بیان کرد: ما در مسیر انتقال ۳۰ درصد تلفات داریم. باید مسیر لوله‌ها اصلاح شود. برخی از این لوله‌ها متعلق به ۶۰ سال قبل است. مشکل دیگر ما ضایعات کشاورزی است. از سر مزرعه تا برداشت ۳۰ درصد از محصولات از بین می‌رود. اگر ۸۰ میلیارد مترمکعب آب مصرف کنیم، ۲۰ میلیارد آن ضایعات است. فقط ۲۰ درصد گندم‌ها به علت فرسودگی کمباین، از بین می‌رود.
