یکی از سنتهای پسندیده تهراننشینهای قدیم، چاووشخوانی در ماه رمضان بود. چاووشخوانها افراد خوشصدایی بودند که در سحرگاه ماه رمضان با دهلنوازی، آمدن ماه مهمانی خدا را نوید میدادند و مردم را برای بیدار شدن در سحرگاه و به جا آوردن آداب سحر آگاه میکردند.