دایی: یارکوب بودم، مهاجم نداشتیم، فوروارد شدم!

۹ ساعت قبل ۴
این اولین گفت‌وگوی مهم علی دایی، ستاره بزرگ فوتبال و ورزش ایران، در سن ۲۳ سالگی است.

ورزش سه: نوجوان‌ها و جوان‌هایی که کرم فوتبال را داشتند، اسم علی دایی را برای اولین بار در تیم منتخب اردبیل در تورنمنتی موسوم به جام فلق در زمستان سال ۱۳۶۸ به گوش شنیدند. با این حال ظهور او در فوتبال ایران پس از یک دوره کوتاه بازی در تیم تاکسیرانی به درخششش در تیم بانک تجارت زیر نظر شادروان ناصر حجازی برمی‌گردد؛ زمانی که دایی با گلزنی‌های مکرر نام خود را سر زبان‌ها انداخت و نامزد پوشیدن پیراهن تیم ملی فوتبال ایران شد که در آن زمان خود را آماده جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۲ می‌کرد.

این مصاحبه در همان بحبوحه زمانی گرفته شده است؛ علی پروین، سرمربی وقت تیم ملی، از بردن دایی به هیروشیما خودداری کرد تا ملی پوش شدن یک سالی به تعویق بیفتد. البته این تصمیم از دلایل حذف تیم ملی در جام ملت‌های ۹۲ هم بود؛ زمانی که ایران با مهاجمان مصدوم و ناآماده برای اولین بار پس از ۷ دوره حضور، در دوره مقدماتی از مسابقات حذف شد.

صحبت‌های علی دایی در اولین گفتگویش با کیهان ورزشی جالب توجه است؛ جایی که او گل‌هایش را با دست می‌شمارد و از قانون منع پاس به دروازه‌بان‌ها تعریف می‌کند. دایی در این زمان هنوز یک فوتبالیست رو به پیشرفت است و فاصله زیادی با چهره‌ای دارد که بدل به بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایران و البته جهان شد.

1

این گفت‌وگو را مرور کنید:

* معرفی (سن، تحصیلات، شغل، سابقه بازی)؟

علی دایی، ۲۳ سال (۱۳۴۸)، دانشجوی سال آخر مهندسی متالوژی، کارمند شرکت زامیاد و ۷ سال سابقه بازی دارم.

* فوتبال را از کجا شروع کردی؟

از زمین‌های خاکی محله خیرآباد دیارم اردبیل!

* اولین مربی؟

مجید معصومی از اردبیل.

* چرا اردبیل را ترک کردی؟

چون در دانشگاه قبول شدم و برای ادامه تحصیل به تهران آمدم.

* نظرت راجع به استان شدن اردبیل؟

سرانجام بعد از چندین سال اردبیل به حقش رسید. حالا اردبیلی‌ها بهتر می‌توانند حرفشان را بزنند و خود را مطرح سازند.

2

* آیا این کار می‌تواند روی ورزش اردبیل تأثیر بگذارد؟

صد درصد تأثیر می‌گذارد. امکانات ورزشی اردبیل خیلی پایین است. دو سال است که تنها ورزشگاه اردبیل چمن شده است. در سالن تربیت بدنی صدها ورزشکار از رشته‌های مختلف ورزشی تمرین میکنند به خاطر همین کمبود اغلب بچه‌ها توی خیابان‌ها ول هستند و هیچگونه امکانات ورزشی ندارند. ان‌شاءالله که...

* یکی از مشاهیر اردبیل را هم نام ببر تا بحث اردبیل را تمام کنیم!

شیخ صفی الدین که از حکمرانان زمان شاه عباس بود و الان آرامگاه او در اردبیل است.

* از بانک تجارت چه خبر؟

محیط بانک بی‌نهایت صمیمی و سالم است. مسؤلین به ویژه حاج آقا کریمیان در تلاش هستند که این صمیمیت را پابرجا نگه دارند و به آن قوت ببخشند. امیدوارم این مهم در تمام زمینه‌ها و رشته‌های دیگر ورزشی قوت بگیرد.

* قهرمان تهران چه تیمی می‌شود؟

تیم خودمان.

* بهترین گلزن سال ۷۱ تهران چه کسی می‌شود؟

خودم چون در ۱۸ بازی تا کنون ۱۸ گل زدم. آنهایی در تعقیب من هستند، فکر نمی‌کنم حالا حالاها دستشان به من برسد.

3

* به غیر از خودت بهترین گلزن تهران چه کسی است؟

مصطفی عمادی (سایپا) و مهدی حامی‌فر (گسترش)

* فکر می‌کنی تا پایان مسابقات چند گل دیگر بزنی؟

ده تا دیگر که می‌شود ۲۸ گل اما من دوست دارم ۳۰ تا گل بزنم.

* نظرت راجع به شکست تیم ملی؟

بعد از چندین سال بچه‌های ما در دور اول حذف شدند. این یک نوع شکست برای ورزش ایران است. بچه‌های ما بازی دوم با امارات را آسان گرفتند. ایران باید امارات را می‌برد. آن وقت ما بهتر می‌توانستیم در برابر ژاپن بازی کنیم و دچار این همه جار و جنجال و اخراجی هم نمی‌شدیم. ما که می‌دانستیم با ژاپن که میزبان بود باید آخرین بازی را انجام بدهیم پس چرا مسئولین قبل از شروع بازی‌ها به آن فکر نکردند. ۹۰ درصد تیم‌های میزبان به دور دوم صعود می‌کنند.

* آیا خودت را سزاوار تیم ملی می‌دیدی؟

این بستگی به نظر مربیان دارد. من خیلی آرزو داشتم در خدمت تیم ملی باشم، اما...

4

* از گل‌هایی که زدی چند تا با پا بود چند تا با سر؟

یک، دو ...! آقا ۸ تا با سر و ۱۰ تا با پا.

* بهترین گلی که زدی؟

گل اولم به سایپا (بازی رفت) و گل دومم به انتظام (دور برگشت).

* سخت‌ترین مدافع و بهترین دروازه‌بانی که امسال با آن روبه‌رو شدی؟

بهترین دفاع ژورس غازاریان از آرارات و بهترین دروازه‌بان پرویزیان از فتح.

* به غیر از فوروارد در کدام پست می‌توانی بازی کنی؟

دفاع یارکوب، قبلا در اردبیل در این پست بازی می‌کردم. بازیکن تیم استقلال اردبیل بودم، تیم ما فوروارد نداشت و همینطوری یکی دو بازی به جلو رفتم که از آن روز به بعد شدیم فوروارد.

* قانون جدید پاس رو به عقب که ممنوع شده است تا چه اندازه می‌تواند به نفع مهاجمان باشد؟

حالا دیگر مدافعان برای فرار از گزند مهاجمان نمی‌توانند به دروازه‌بان پاس دهند و مجبورند ما را دربیل بزنند و توپ را به مدافعان کناری بسپارند که در این میان بارها شد که خودم از آنها توپ گرفته و آن را توی دروازه جای بدهم.

خواندن خبر در منبع