زهرا طیبی در فرهیختگان نوشت: دور بودن از فضای سیاست، باعث شد مهدی کروبی و برخی اطرافیان او درکشان از خواست عمومی و فضای سیاسی در جوّ و اوضاع ۱۰یا ۲۰ سال گذشته فریز شود.
همین وضعیت فریزشدگی باعث شده ادعا‌هایی که مربوط به فتنه‌ای در 15 سال پیش بوده، دوباره در متن این بیانیه منتشر شود. حتی بی‌تفاوتی مردم و اثر کم‌فروغ رفع حصر نیز موجب نشد تا آن‌ها جای درست را در کنش و موضع‌گیری سیاسی خود مطرح کنند. درست در روز‌هایی که دغدغه مردم و نظام حکمرانی، با چالش‌های مختلف، مخصوصاً اقتصادی، دست و پنجه نرم می‌کنند، بیش از همیشه همگرایی را می‌طلبد، اما به‌نظر می‌رسد، رادیکال‌ها با سوءاستفاده از مهدی کروبی و استفاده از او تصور می‌کنند که می‌توانند با این ادعا‌ها جریانی تازه در کشور به وجود بیاورند و چالشی تازه روی میز بگذارند. اگرچه بعد از عمری سیاست‌ورزی، تغییر ریل مسیر و روحیه سیاست‌ورزی امری بعید است. اما حداقل انتظار می‌رود، عقلای اصلاح‌طلب، به مهدی کروبی یادآوری کنند که مطرح کردن این ادعا‌ها و هزینه کردن از او می‌تواند چه تبعاتی برای شخص مهدی کروبی به همراه داشته باشد و در این فقره ساده‌لوحی را کنار بگذارند و اجازه ندهند رادیکالیسم برای رسیدن به اهداف خود، او را دوباره در تقابل با نظام حکمرانی قرار دهد. کمترین توقع آن است که حداقل متن اولین بیانیه بعد از رفع حصر را خودشان بنویسند
