برترینها: احمد زیدآبادی، روزنامهنگار در یادداشتی به تحلیل حضور صد روزه پزکشیان در پاستور پرداخته است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در کانال تلگرامی خود نوشت:
* در صد روزگی دولت مسعود پزشکیان به کارنامۀ او نمیتوان نمرۀ درخشانی داد اما نمرۀ مردودی هم نمیگیرد. در این صد روز او کوشیده تا ماشین دولت از «لاین وسط» خیلی منحرف نشود، اما ماشینها وقتی در لاین وسط به مانعی برخورد میکنند، برای عبور از مانع باید وارد لاین سبقت شوند وگرنه جا میمانند و یا به لاین کندرو کشیده میشوند.
* به نظرم دکتر پزشکیان در تشکیل کابینه و انتخاب استانداران از موازین وفاق به معنی درست کلمه، چندان عدول نکرده است. انتخاب برخی استانداران از جناح رقیب، چنانچه آنها خود را متعهد و ملزم به رعایت سیاستهای دولت کرده باشند، از قضا نوعی موفقیت در جهت به کارگیری شیوه و روش وفاق است، اما اگر مقامهای منصوب چنین تعهدی را نپذیرفته باشند و بخواهند ساز مخصوص خود را بنوازند، انتصاب آنها طبعاً گامی ضد وفاق است.
* از این مسائل که بگذریم، دولت آقای پزشکیان در دو حوزۀ حجاب اجباری و رفع انسداد اینترنت، بازی را وا نگذاشته است. بنابراین، احتمال موفقیت او در این دو زمینه وجود دارد. در زمینۀ ایجاد توازن در سیاست خارجی و رفع تحریمها و بهبود شرایط اقتصادی کشور، آقای پزشکیان تا این لحظه با بدبیاری بیسابقهای روبهرو شده است. دولت بدون آنکه خود، تمایلی داشته باشد با تشدید جنگ در منطقه و باز شدن پای ایران به آن روبهرو شده است. این وضعیت از یک طرف، بهبود روابط خارجی کشور را با موانع بزرگی روبهرو کرده و از طرف دیگر افزایش مشکلات معیشتی مردم و بنگاههای تولیدی و اقتصادی را به دنبال داشته است.
* از آنجا که داوری منصفانه نسبت به کارنامۀ اجرایی مدیران و سیاستمداران تابعی از نسبت بین امکانات و محدودیتهای آنان است، واقعیت این است که دولت پزشکیان در همین ابتدای کار، علاوه بر محدودیتهای داخلی با محدودیتهای بیشمار خارجی هم روبهرو شده است. او در جایگاه رئیسجمهور که وظایف بسیاری بر عهده دارد اما ابزارهای اندکی در اختیار دارد، به تنهایی از پس بحرانهای پیش رو بر نخواهد آمد، اما جهتِ روند بحرانها و راههای متصور برای حل و کنترل آنها در سطح منطقه، میتواند به کمک او آید و یا کلاً دولتش را از حیز انتفاع ساقط کند.