خبرآنلاین: این روزها، سیلیکون ولی ادعا می‌کند که پایان بیماری‌ها نزدیک است؛ اما نه به کمک تحقیقات کلاسیک پزشکی یا رفع کمبود پزشکان، بلکه به لطف پیشرفت‌های چشمگیر در هوش مصنوعی مولد.
نگار علی- دمیس هسابیس، مدیرعامل Google DeepMind و برنده جایزه نوبل در زمینه تحقیقات هوش مصنوعی، اخیراً اعلام کرده است که امیدوار است ظرف پنج تا ده سال آینده، هوش مصنوعی بتواند به حل مشکلات بزرگ علمی کمک کند و حتی «تمام بیماری‌ها را درمان کند». از سوی دیگر، شرکت OpenAI نیز مدل‌های جدیدی را معرفی کرده که توانایی تولید و ارزیابی فرضیه‌های نوآورانه در زیست‌شناسی را دارند.
سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، پیش‌تر به رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دونالد ترامپ، گفته بود: «به لطف هوش مصنوعی، شاهد درمان بیماری‌ها با سرعتی بی‌سابقه خواهیم بود.»
همچنین داریو آمودی، یکی از مؤسسان Anthropic، سال گذشته پیش‌بینی کرده بود که: با کمک هوش مصنوعی، «اکثر انواع سرطان‌ها ریشه‌کن خواهند شد.»
با این حال، این وعده‌های بزرگ بیشتر شبیه به تبلیغ محصولات به نظر می‌رسند تا واقعیتی قطعی. اما آیا ذره‌ای امکان در این پیش‌بینی‌ها وجود دارد؟
برای یافتن پاسخ، نویسنده این گزارش با دانشمندان و مدیرانی از دانشگاه‌ها، شرکت‌های بزرگ دارویی مانند Pfizer و Moderna و مؤسسات پژوهشی همچون مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering گفت‌وگو کرده است. نتیجه‌ی این بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگرچه هوش مصنوعی واقعاً ابزار مفیدی برای کشف‌های علمی شده است، اما هنوز تا دست‌یابی به درمان‌های عملی و قابل اطمینان فاصله زیادی باقی مانده.
حتی اگر امروز مدلی از OpenAI یا گوگل دارویی پیشنهادی برای درمان یک نوع سرطان ارائه کند، این دارو باید سال‌ها تحت آزمایش‌های آزمایشگاهی و انسانی قرار گیرد تا ایمنی و اثربخشی آن در محیط واقعی تأیید شود. الکس ژاورونکو، مدیرعامل شرکت بیوتکنولوژی Insilico Medicine، تأکید می‌کند: «در توسعه‌ی دارو، تابلوهای توقف زیادی وجود دارد و این تابلوها به دلایل خوبی گذاشته شده‌اند.»
به بیان دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک شتاب‌دهنده در مسیر تحقیق و توسعه‌ی دارو عمل کند، اما نمی‌تواند همه‌ی مراحل دشوار و زمان‌بر آزمایش‌های پزشکی را نادیده بگیرد یا جایگزین کند.
