خبرآنلاین: غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاحطلب، گفتگویی انجام داده است که در ادامه میخوانید؛
نظر شما درباره انتقاداتی که به کابینه وارد میشود چیست؟
ما فعلاً باید به آقای پزشکیان اعتماد کنیم. ایشان امروز یادداشت کوتاهی نوشتند که شما وقتی که انتقاد کنید خیلی خوب است، یعنی جامعه از حالت بیتفاوتی درآمده و این حرف درستی است. اینکه مردم حساسیت دارند که چه کسی وزیر میشود یا نمیشود یا چه کسی خوب است یا بد؟، نشان دهندهی دغدغه و امیدواریهایی است که به دولت دارند.
لذا بعضی از افراد را مناسب این دولت نمیدانند، این حسن ظن مردم را نشان میدهد، و الّا میگفتند، کل اینها به درد نمیخورند. به نظرم باید اعتمادمان به آقای پزشکیان را حفظ کنیم؛ ایشان هم گفته صبر کنید. باید کابینه کارش را شروع کند تا ببینیم که چند مرده حلاجاند، بعد قضاوت کنیم. امیدوارم که آقای پزشکیان به همهی شعارها و وعدههایی که به مردم داده و گفته که گردنم را گرو میگذارم، عملی کند.
اینکه فرمودید ما مطمئن هستیم که شما به وعدههایتان عمل میکنید و باید پاسخگوی وعدههاتان باشید نه وزرا، به جامعه و هوادران آقای پزشکیان آرامش داد.
بله، ما با ایشان طرف هستیم. ما برخی از وزرا را قبول نداریم اما امیدواریم خط و مشیشان عوض شده و تحولی در آنها ایجاد شده باشد و فهمیده باشند که راه و رسم اداره کشور و رضایت مردم چیست، و به همان راه عمل کنند.
از نظر شما این کابینه چقدر میتواند اهداف انتخاباتی آقای پزشکیان را تأمین کند؟
برخی از افراد کابینه که خیلی مناسب و خوب هستند؛ همراه دکتر پزشکیان بودند و اهداف ایشان را قبول دارند، ولی باید بگوییم که آقای پزشکیان لابد بر اساس معادلهای که در ذهنش است فکر کرده که اینها میتوانند کمکی باشند. من خیلی جزئیات را نمیدانم. در ظاهر برخی از افراد به نظر میآید که متناسب با اهداف دکتر پزشکیان نباشد، اما امیدوارم ایشان محاسباتی کرده باشد، شاید قول و قرارهایی را با برخی از مراکز گذاشته باشد تا بتواند از اینها در جهت برآورده شدن اهداف و قولهایی که به مردم داده، استفاده کند.
برخی مخالفین، اقدام اخیر دکتر ظریف مبنی بر کنارهگیری را زیادهخواهی قلمداد میکنند. نظر شما چیست؟
آقای ظریف آدم شریفی است و «زیادهخواهی» تعبیر خوبی درباره ایشان نیست. تلاش و فعالیت آقای ظریف در طول دوران مسئولیتهای گذشته، در سالهای نزدیک و در دوره انتخابات نشان داد که از باب زیادهخواهی نبوده است. من انگیزههای ایشان را نمیدانم. شاید یکی از دلائل اصلی این باشد که دکتر ظریف فکر کرده تیرهایی که برخی رقبا به طرف ایشان روانه میکنند، خدای نکرده به آقای پزشکیان اصابت کند. ولی به نظرم آقای ظریف همچنان از نزدیک یا دور، همراه و همفکر آقای پزشکیان است. بعید میدانم که ایشان فاصله معناداری با اهداف و فعالیتهای آقای پزشکیان پیدا کند.
حال، اگر درباره برخی افراد اختلاف سلیقهای داشته باشند باید به تصمیم آقای پزشکیان متمرکز باشیم و ایشان را درباره انتخاب اعضای کابینه ذیحق بدانیم. همان طور که خود آقای ظریف گفته بودند که این حق رئیس جمهور است که هر کسی را صلاح بداند و هر کسی مناسب است را انتخاب کند اما بقیه نظرات، نظرات مشورتی است.
با توجه به اینکه رقبا به کابینههراسی دامن میزنند و نسبت به آینده و آقای پزشکیان ناامیدی ایجاد میکنند، چه توصیهای به هواداران آقای پزشکیان و عموم مردم دارید؟
ما هنوز به آقای پزشکیان همان اعتقاد و باوری را داریم که در زمان انتخابات به ایشان رأی دادیم. البته اگر در انتخابات کاندیدایی بود که خیلی از آقای پزشکیان قویتر، واردتر و مسلطتر به مسائل کشور بود، حتماً ما او را انتخاب میکردیم و به او رأی میدادیم. اما باید توجه کنیم که در مقابل کسانی به آقای پزشکیان رأی دادیم که اگر آنها الان در قدرت بودند باید فکر میکردیم که وزرای آنها چه کسانی میشدند؟! فرض کنید ما به اینکه وزیر کشور آدم سیاسی نیست و سابقه کار سیاسی ندارد، اشکال داریم؛ شاید آقای پزشکیان ملاحظاتی دارد که ما از آن خبر نداریم، ولی فکر میکنم اگر آقای جلیلی رئیس جمهور بود آقای ثابتی را برای وزارت کشور میگذاشت. همین هواداران و مردم فکر کنند آن زمان منتظر چه برخوردهایی بودند و چه کسانی در رابطه با مسائل کشور تصمیمگیر میشدند. یا درباره بقیه وزارتخانهها هم همین طور است.
به آقای پزشکیان رأی دادیم و فکر و صداقت ایشان را قبول داریم. من فکر میکنم هر کدام از وزرا نتوانستند در جهت اهداف آقای پزشکیان حرکت کنند، ایشان رودربایستی و تعارف با کسی ندارد و خیلی راحت میتواند آن وزیر را تغییر دهد.
با توجه به ضرورت حضور اقلیتها، زنان و جوانان در کابینه و دولت، و اینکه معاونتهای ریاست جمهوری یا مدیران ارشد هنوز تعیین نشدهاند، اگر توصیهای دارید بفرمایید.
اگر آقای پزشکیان میتوانست از جوانان و بانوان بیشتر استفاده کند، خیلی بهتر بود. توصیهها همین بود و ایشان هم این انگیزه را داشت، ولی باید توجه کنیم که سپردن یک مسئولیت در حد وزارت به افرادی که به هر دلیلی در طول سی یا چهل گذشته در سمتهای اجرایی ندرخشیدهاند و آن چنان از خودشان توانایی نشان ندادهاند، مقداری کار پرریسکی است. مخصوصاً در شرایط فعلی که در مسائلی مثل آب، برق، تورم، ناترازیهای ریالی و ارزی، مباحث زیستمحیطی و... بحران داریم.
لذا سپردن یک مجموعهای در حد وزارت به کسانی که احیاناً تجربیات لازم را ندارند و خودشان را نشان ندادهاند، از لحاظ افکار عمومی مردم هم کار پرریسکی است و کسی این را قبول نمیکند. ولی آقای پزشکیان باید در این حد اصرار و تأکید کند که مدیریتهای درجه دو و سه در حد معاونتهای وزرا و مدیران کل، از نسل جدید و بانوان انتخاب شوند تا در مراحل بعد نگوییم که نیروی باتجربه در این زمینهها نداریم یا احیاناً کسی خودش را نشان نداده است. بالاخره در هر وزارتخانهای هفت یا هشت معاون و حداقل سی یا چهل مدیرکل داریم. ایشان میتوانند تمام وزارتخانهها را موظف کنند که حدأقل ۵۰ درصد از معاونان و مدیران کل را از جوانان زیر ۴۰ سال، خانمها و اقلیتهای زبانی و مذهبی قرار دهند. من فکر میکنم این کار پایهای میشود برای اینکه ما در حد وزرا و کابینه بتوانیم از نیروهای باتجربهی جوان، خانمها و دیگران استفاده کنیم.