اقتصاد آمریکا در ۵۰ سال آینده؛ تحولات و فرصت‌ها
هفت اقتصاددان و تاریخ‌نگار اقتصادی پیش‌بینی‌های متفاوتی درباره آینده سرمایه‌داری آمریکا ارائه کرده‌اند؛ از سلطه فناوری و هوش مصنوعی گرفته تا بازسازی سرمایه‌داری داخلی و تقویت شبکه‌های حمایتی. آنها چشم‌انداز نیم‌قرن آینده را هم امیدبخش و هم چالش‌برانگیز می‌بینند.
به گزارش شهریور؛ اقتصاد آمریکا در پنجاه سال آینده چگونه خواهد بود؟ هفت کارشناس برجسته از جمله دارون عجم‌اوغلو، جنیفر برنز و اورن کس، دیدگاه‌های متفاوتی ارائه کرده‌اند که ترکیبی از امید، هشدار و پیش‌بینی‌های ساختاری است.
هوش مصنوعی و تمرکز فناوری
دارون عجم‌اوغلو، برنده جایزه نوبل اقتصاد، معتقد است آینده اقتصاد آمریکا به مسیر هوش مصنوعی بستگی دارد. او هشدار می‌دهد که اگر روند فعلی ادامه یابد، اقتصاد تحت سلطه چند شرکت بزرگ فناوری قرار خواهد گرفت و خودکارسازی گسترده موجب نابرابری شدید خواهد شد. اما مسیر دیگری هم ممکن است؛ هوش مصنوعی می‌تواند کارگران را توانمند کند و بهره‌وری را افزایش دهد، مشروط بر آنکه دولت و سیاستگذاران تمرکز بیش از حد فناوری را محدود کنند.
کمرنگ شدن دولت اداری و جهانی‌شدن جدید
جنیفر برنز، استاد تاریخ، پیش‌بینی می‌کند که دولت آمریکا در قرن بیست‌ویکم کمتر نقش مستقیم در اقتصاد خواهد داشت و سرمایه‌داری همچنان موتور نوآوری باقی خواهد ماند. او معتقد است فشارهای نظم جهانی چندقطبی و فناوری‌های نوین، روابط دولت و بازار را بازتعریف می‌کند و سرمایه‌گذاری دولتی در بخش‌های حیاتی شدت می‌یابد.
بازسازی سرمایه‌داری و سیاست صنعتی
اورن کس هشدار می‌دهد که فاصله گرفتن سرمایه از فعالیت‌های مولد، تهدیدی برای آینده سرمایه‌داری است. او از بازسازی سرمایه‌داری به نفع تولید داخلی و کنترل بهتر سرمایه سخن می‌گوید، با تمرکز بر حمایت از مشاغل خانواده‌محور و صنایع حیاتی.
مدل نوین دولت-خصوصی
کارولا فریدمن معتقد است سرمایه‌داری آمریکایی در آینده نیازمند هماهنگی نزدیک‌تر میان دولت و بخش خصوصی خواهد بود. این همکاری می‌تواند شامل مشارکت‌های عمومی-خصوصی، سرمایه‌گذاری هدایت‌شده و توسعه زیرساخت‌ها باشد تا رقابت‌پذیری در سطح جهانی حفظ شود.
شبکه حمایتی و اصلاحات مالیاتی
آر. گلن‌هابارد پیش‌بینی می‌کند که تغییرات فناوری، به ویژه هوش مصنوعی، به ایجاد شبکه‌های حمایتی گسترده، اصلاحات مالیاتی و تقویت تولید داخلی منجر خواهد شد. او تاکید می‌کند که این اقدامات فرصت‌ها را برای «تخریب خلاق» و بازسازی سرمایه‌داری فراهم می‌کند.
پیش‌بینی‌های اقتصادی ملموس
گریگوری منکیو بر شش تحول کلیدی تاکید دارد؛ دو برابر شدن درآمد متوسط، استمرار نابرابری، افزایش مالیات‌ها، کاهش ساعات کاری، تغییر ساختار مشاغل و اجتناب دولت از مداخلات سنگین در بازارهای رقابتی.
انعطاف‌پذیری سرمایه‌داری
جوئل موکیـر نیز یادآور می‌شود که سرمایه‌داری آمریکا به دلیل توانایی سازگاری و نوآوری همچنان پابرجاست. با تغییر جمعیت، پیر شدن جامعه و فشارهای محیط‌زیستی، سرمایه‌داران و کارآفرینان با فناوری‌های جدید پاسخگوی نیازهای مردم خواهند بود و نوآوری در مراقبت سالمندی، انرژی و آموزش توسعه خواهد یافت.
در مجموع، کارشناسان توافق دارند که سرمایه‌داری آمریکا نیم‌قرن آینده را با تغییرات بنیادین پشت سر خواهد گذاشت؛ ترکیبی از فناوری پیشرفته، سیاست‌های اقتصادی نوین و شبکه‌های حمایتی گسترده که می‌تواند رفاه و عدالت اقتصادی را شکل دهد، یا در صورت تمرکز بیش از حد، نابرابری و سلطه فناوری را تشدید کند./ پایان پیام
