نوبل صلح؛ جایزه‌ای برای لبخند یا تهدید؟
جایزه نوبل صلح در سال‌های اخیر همواره به شخصیت‌هایی اهدا شده که با رویکردی نرم و دیپلماتیک به دنبال برقراری صلح بوده‌اند. در این میان، باراک اوباما با سیاست‌های خود توانست این جایزه را در سال نخست ریاست‌جمهوری‌اش کسب کند، در حالی که دونالد ترامپ هرگز موفق به دریافت آن نشد.
به گزارش شهریور: جایزه نوبل صلح همواره به عنوان نمادی از تلاش برای برقراری صلح و دیپلماسی در سطح جهانی شناخته می‌شود. باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، در سال نخست تصدی خود این جایزه را دریافت کرد، به دلیل رویکردی که در آن زمان به دنبال گفت‌وگو، تعامل و نفوذ فرهنگی غرب بود. اوباما به عنوان یک چهره دیپلماتیک و سمبل سیاست‌های نرم غربی شناخته می‌شد.
از سوی دیگر، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، با رویکردی متفاوت به سیاست‌های جهانی نزدیک شد. ترامپ در بسیاری از مواقع با اعلام پایان جنگ‌ها و ادعای اینکه رئیس‌جمهور صلح است، تلاش کرد خود را به عنوان یک چهره صلح‌جو معرفی کند. اما کمیته نوبل صلح، که به طور تاریخی به سمت سیاست‌های دموکراتیک و دیپلماتیک متمایل بوده، نتوانست رویکرد ترامپ را با معیارهای خود هماهنگ کند و در نتیجه، او هیچگاه موفق به دریافت این جایزه نشد.
به نظر می‌رسد که نوبل صلح به طور سنتی ابزاری برای پیشبرد سیاست‌های نرم غرب بوده و به شخصیت‌هایی اهدا می‌شود که با لبخند و دیپلماسی به دنبال تحقق اهداف خود هستند، نه آنهایی که با تهدید و صراحت سخن می‌گویند. بنابراین، اوباما به دلیل تلاش‌هایش در راستای نظم جهانی به عنوان شایسته این جایزه شناخته شد، در حالی که ترامپ به دلیل رویکردهایش به حاشیه رانده شد./ پایان پیام
