ایران چگونه در مقابل جنگ روانی صهیونیستها ایستاد؟
پس از ۱۲ روز نبرد نفسگیر، پرسشها درباره احتمال حمله مجدد اسرائیل به ایران و نقش آمریکا در این میان، ذهنها را به خود مشغول کرده است. در حالی که اسرائیل با جنگ روانی، بهویژه برجستهسازی احتمال حمله به ایران، بهدنبال ساختن روایت پیروزی بود، ایران با اتکا بر قدرت دفاعی و انسجام ملی، مانع این هدف شد. اکنون زمان آن رسیده که رسانههای ایرانی با راهبردی نوین، به خنثیسازی تهدیدات روانی پرداخته و دلایل شکست محاسباتی اسرائیل را واکاوی کنند.

سرویس سیاسی شهریور: آیا حمله مجدد رژیم صهیونیستی به ایران در کار است؟ این پرسشی است که پس از پایان جنگ ۱۲ روزه اخیر، ذهن بسیاری از مردم و تحلیلگران را مشغول کرده است. آیا جنگی بزرگتر و گستردهتر از قبل در راه است؟ آیا آمریکا در این جنگ نقشی پررنگتر از گذشته ایفا خواهد کرد؟ و آیا زیرساختهای اقتصادی و انرژی ایران هدف قرار خواهد گرفت؟ اینها تنها بخشی از سؤالاتی هستند که بهطور مداوم در رسانهها و محافل عمومی مطرح میشوند.
در طول جنگ ۱۲ روزه، رسانهها بهشدت درگیر روایت پیروزی ایران بودند. این روایت نه تنها از پیروزیهای میدانی ایران، بلکه از واکنشهای منطقهای و جهانی به این جنگ نیز تغذیه میشد. در مقابل، رژیم صهیونیستی با تکیه بر جنگ روانی و برجستهسازی احتمال حمله مجدد به ایران، تلاش داشت تا روایتی از «پیروزی» خود در جنگ بسازد. این موضوع در رسانههای جریان اصلی دنیا به شدت پوشش داده شد و توانست موفقیت نسبی بهدست آورد.
با گذشت نزدیک به سه ماه از توقف جنگ، اکنون باید تمرکز رسانههای داخلی بر خنثیسازی تهدیدات روانی ناشی از احتمال حمله مجدد رژیم صهیونیستی باشد. در این شرایط، بهویژه باید بررسی شود که چرا رژیم صهیونیستی، برخلاف پیشبینیها و باوجود پشتیبانی تسلیحاتی آمریکا و اروپا، نتوانسته به ایران حمله کند. علاوه بر این، پرسشی که باید پاسخ داده شود این است: چرا جنگ علیه ایران زودتر از آنچه که نتانیاهو و ترامپ پیشبینی میکردند، به پایان رسید؟
یکی از دلایل اصلی که رژیم صهیونیستی را از حمله مجدد بازمیدارد، قدرت دفاعی ایران است. به گزارشهای رسانههای صهیونیستی، در میانه جنگ ۱۲ روزه، افسران اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به این نتیجه رسیدند که ادامه جنگ بیفایده است، چرا که حملات موشکی ایران به سرزمینهای اشغالی بسیار شدیدتر از آنچه پیشبینی شده بود، بوده است. ایران نه تنها توانسته به طور مؤثر از سیستمهای موشکی خود استفاده کند، بلکه تاکتیکهای مدرنی را بهکار گرفته که توانستند پدافند چندلایه رژیم صهیونیستی را مختل کنند. این نشان میدهد که توان آفندی موشکی ایران یکی از موانع اصلی رژیم صهیونیستی برای اقدام نظامی علیه ایران است.
رژیم صهیونیستی باید در نظر بگیرد که ایران تنها به خود متکی نیست. جبهه مقاومت در منطقه، که شامل نیروهایی چون حزبالله لبنان، حماس، گروههای مقاومت در عراق و یمن است، یکی از بزرگترین موانع رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران محسوب میشود. باوجود فشارهایی که این گروهها تجربه کردهاند، همچنان از قدرت بازدارندگی و نفوذ سیاسی و نظامی بالایی برخوردارند.
یکی دیگر از عوامل مهم در جلوگیری از حمله مجدد رژیم صهیونیستی، انسجام داخلی و همبستگی ملی در ایران است. برخلاف آنچه که رژیم صهیونیستی و آمریکا انتظار داشتند، حمله نظامی نتواست باعث تفرقه یا آشوب در ایران شود. بر اساس گزارشها، حتی افسران موساد در تحلیلهای خود اذعان کردهاند که این همبستگی ملی در برابر تهدیدات خارجی، یکی از دلایل اصلی توقف جنگ از سوی رژیم صهیونیستی بود. مردم ایران، فارغ از برخی اختلافات داخلی، همبستگی خود را در برابر تهدیدات خارجی حفظ کردهاند.
آشفتگیهای اخیر در منطقه، از جمله تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه سوریه و قطر، نشان داده است که تلآویو در حال حاضر با مشکلات جدی در منطقه روبرو است. کشورهای منطقه، که تهدیدات رژیم صهیونیستی را جدی گرفتهاند، اکنون بهدنبال تقویت همافزایی پنهان برای مقابله با این تهدیدات هستند. این تحولات نه تنها تهدیدات رژیم صهیونیستی را محدود کرده، بلکه باعث تقویت جبهه مقاومت در برابر این رژیم شده است.در نهایت، باید توجه داشت که مقابله با عملیات روانی رژیم صهیونیستی نیازمند برخورد واقعبینانه است. نگرانی بیمورد یا خوشبینی بیش از حد میتواند تبعات منفی به همراه داشته باشد. لذا رسانهها و مقامات ایران باید تلاش کنند تا افکار عمومی را به درک واقعی از تهدیدات موجود هدایت کنند. شناخت دقیق تهدیدها و موانع آنها باعث تقویت ظرفیتهای اجتماعی و بازدارندگی کشور در برابر این تهدیدات خواهد شد.
در مجموع، مقابله با راهبردهای روانی رژیم صهیونیستی نیازمند یک استراتژی هوشمندانه و دقیق در سطح رسانهها و جامعه است. روایتی واقعی و متوازن از وضعیت موجود میتواند نقش مهمی در افزایش توان دفاعی و همبستگی ملی ایران ایفا کند و از تبدیل تهدیدات به واقعیتهای تلخ جلوگیری کند./ پایان پیام